Het maakt dat ik na lange dagen in kantoor, behoefte heb aan wind door mijn haar, bewegen, mijn lijf voelen. Hardlopen dus, ook s avonds in het donker.
Ik hou niet zo van donker en stil. En dat is het wel in Baarn. Ik blijf een meisje uit de grote stad en loop liever langs een stelletje dronkaards dan langs een stille bosrand.
Door het dorp dus vanavond en dan maar gelijk een heuveltraining: paar keer in hoog tempo de Ferdinand Huijcklaan op. Dat is een training die je niet voor je lol doet. Ik deed het in 2012 voor het laatst bij de trainingen voor de halve marathon.
Van Strava kreeg ik na afloop een kroon omdat ik (IK ! ? ) de snelste vrouwentijd liep op dit stuk.
En nu niet flauw doen en zeggen dat dit misschien meer zegt over de anderen dan over mijn snelheid, dat kan ik zelf ook wel bedenken.
Laat mij even op een roze wolk: Wow... Ik heb de snelste tijd!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten