vrijdag 15 juli 2016

Stil

Berichten op dit blog verschijnen nogal onregelmatig. Dat is nu eenmaal zoals het is: soms is er gewoon geen tijd, geen zin, geen idee, en een andere keer buitelen de blog-ideeën als vanzelf door mijn hoofd.
Na weken van "geen" had ik deze week opeens maar liefst twee onderwerpen: de PokemonGo hype en iets over leuke dingen aan de muur.

Ik ben vanmorgen (alweer) heftig geschrokken van (alweer) een terroristische aanslag. Het grijpt me erg aan en heel veel dingen (waaronder blog-onderwerpen) lijken vervolgens opeens zo ontzettend onbelangrijk. De wereld staat in brand, wat boeit het of ik blij ben met een bord aan mijn muur. En op de een of andere manier voelt het dan voor mij ook niet zo gepast om een luchtig berichtje te schrijven.

Aan de ander kant: het leven gaat door en voor de buitenwereld kan je het sowieso toch weinig goed doen. Er is (tegenwoordig) vaak "kritiek" op alles: als je je verdriet, ongenoegen of medeleven toont over de onlangs plaatsgevonden aanslagen, is er nu de reactie (bijvoorbeeld): en alle overledenen dan door hongersnood in Afrika dan, waarom denkt niemand aan hen?
Hoewel wat mij betreft het ene doen niets zegt over het andere (niet) doen, zet het bij mij wel de piekermodus aan. Maar waarom zou ik me iets aantrekken van "kritiek" op iets wat ik vanuit mijn hart doe?

Dus...
ik heb wel mijn afschuw en schrik op Facebook en Twitter geuit vanmorgen en komen de luchtige (blog)berichten later deze week wel een keer on line.












Geen opmerkingen:

Een reactie posten